کیفیت آموزش مقطع دکتری پرستاری از دیدگاه دانشجویان

چکیده   زمینه و هدف: با توجه به رشد روزافزون فارغ التحصیلان مقطع دکتری پرستاری، ارزیابی دقیق این دوره جهت اطمینان از کیفیت آ موزش ضروری است. این پژوهش با ارزیابی برنامه دکتری از دیدگاه دانشجویان دکتری پرستاری سعی در فراهم­ سازی تصویری واضح از کیفیت برنامه­های این دوره دارد.   روش بررسی: با استفاده از مطالعه توصیفی، مقطع دکتری پرستاری در حیطه­های برنامه­های آموزشی، اعضاء هیات علمی و منابع توسط 64 تن از دانشجویان دکتری پرستاری انتخاب شده با روش تمام شماری در دانشکده­های پرستاری و مامایی تبریز، تهران، شیراز و مشهد با استفاده از پرسشنامه شاخص ­ های جهانی ارزیابی کیفیت برنامه دکتری پرستاری مورد ارزیابی قرارگرفت. جهت تحلیل داده­ها از نرم افزار spss با نسخه 5/13 و آمار توصیفی استفاده­گردید.   یافته ­ ها: از دیدگاه دانشجویان، آموزش مقطع دکتری در حیطه­های برنامه­های آموزشی (17/3 ± 04/48)، اعضاء هیات علمی (03/ 2 ± 42/31) و منابع ( 76/2 ± 95/18) از سطح متوسطی برخوردار بود. در حیطه­ برنامه­های آموزشی، تاکید بر امر پژوهش با میانگین نمره 67/0 ± 49/3 و حمایت اساتید از دانشجویان با نمره 64/0 ± 32/3 مولفه­هایی بودند که بیشتر مورد رضایت دانشجویان قرارداشتند. در مقابل، کفایت تعداد اعضای هیات علمی با میانگین و انحراف معیار 77/0 ± 37/1، و تناسب دروس دوره دکتری با حرفه پرستاری با نمره 66/0 ± 84/1 از مولفه­هایی بودند که کمترین میزان رضایت دانشجویان را به خود اختصاص دادند. در حیطه اعضاء هیات علمی، مولفه­های عملکرد اساتید در هدایت پایان نامه با میانگین نمره 60/0 ± 15/1 و دانش و مهارت ایشان با نمره 87/0 ± 76/1 بیشتر مورد انتقاد دانشجویان قرارگرفته بود. درحیطه منابع نیز کفایت منابع مالی با نمره 75/0 ± 95/1 و زیرساختهای پژوهشی با میانگین و انحراف معیار 66/0 ± 89/1 مولفه هایی بودند که کمتر مورد رضایت دانشجویان قرارگرفتند. نتیجه­گیری کلی: با توجه به سطح متوسط آموزش مقطع دکتری پرستاری در حیطه­های برنامه های آموزشی، اعضای هیات علمی و منابع، بازنگری محتوی دروس، افزایش اعضای هیات علمی و گسترش منابع جهت ارتقای کیفیت این دوره امری ضروری بوده و توصیه می­گردد.